പക്ഷി

വീടിന്റെ മരത്തിന്റെ 

ചില്ലയിൽ ഒരു കിളി 

വന്നിരുന്നു പാടുന്നു. 

ഇണയെ കൊഞ്ചി 

വിളിക്കുന്ന പോലെയോ 

സംസാരിച്ചു തുടങ്ങിയിട്ടില്ലാത്ത 

കുഞ്ഞിന്റെ പാട്ടുപോലെയോ 

ഭ്രമാത്മകതയുടെ 

ആവിഷ്കാരം പോലെയോ 

പ്രകൃതിയുടെ പൂര്ണതപോലെയോ 

അങ്ങനെ ഏതൊക്കെയോ 

തോന്നി എനിക്ക് .

ഞാനൊരു 

തോക്കെടുത്ത് ഉന്നം 

പിടിച്ചു.

 

എനിക്ക്  പെട്ടന്ന് 

മാധവിക്കുട്ടിയെ ഓർമ്മ വന്നു 

അവരുടെ വാക്കുകളും. 

മുറിക്കവിതകൾ

 

ഉറുമ്പിനോളം ചെറുതാവുമോ 

ഉറുമ്പിൻ സങ്കടങ്ങളെന്നു 

ഓർത്തോർത്തു ഉറങ്ങാതിരുന്ന 

ഒരു കുട്ടി 

വലുതായപ്പോൾ 

പ്രപഞ്ചത്തോളം വലുതാവുമോ 

പ്രണയമെന്നു അന്തിച്ചിരിക്കുന്നു .

...................................................................

ഹലോ 

ഹലോ 

കഴിച്ചോ 

കഴിച്ചോ 

:-)

:-)

പിന്നെ ഉണ്ടല്ലോ 

പിന്നെ ഉണ്ടല്ലോ 

ടെലിപ്പത്തിയെ കൊണ്ട് തോറ്റു.

മറ്റാർക്കും മനസ്സിലാകാത്ത 

കവിത പോലെ 

എത്ര നേർത്ത നൂലുകൊണ്ടാവും 

പ്രണയം കണക്ട് ചെയ്യപ്പെടുന്നത് .

മുറിക്കവിതകൾ.

ഒരിക്കലൊരു തെരുവിൽ വച്ച്

എന്നോടൊരു  വൃദ്ധൻ സ്വപ്‍നം  

ദൈവത്തിന്റെ ഭാഷയാണെന്നു പറഞ്ഞു.

ഒരു സ്വപനങ്ങളുടെയും അർത്ഥമറിയാത്ത 

ഞാൻ കവിത എഴുതാൻ തുടങ്ങി.

............................................................................

പാതി പാടി നിർത്തിയ ഒരു പാട്ടിനെ 

വീണ്ടുമോർക്കുമ്പോൾ 

തോന്നുന്നതെന്താവും .

മുഴുവനാവാത്തതിന്റെ രസമോ ?  

കുഞ്ഞു കുഞ്ഞു താളപ്പിഴകളോ ? 

അങ്ങനെ ഓർക്കുമ്പോൾ തോന്നും 

പാതി പാടി നിർത്തിയ പാട്ടാണെന്റെ 

പ്രണയമെന്നു .

................................................................................ 

ഏറ്റവും പ്രയാസപ്പെട്ടു 

നേടിയതും എന്നാൽ 

സന്തോഷം തന്നതുമായ 

ഒരു രാജ്യത്തെ പറ്റി 

പറയാൻ 

ലോകം കീഴടക്കിയ 

ചക്രവർത്തിയോട് 

ഒരാൾ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

കാമുകിയുടെ ശ്രദ്ധിക്കപെടാത്ത 

ഒരു മറുകെന്നു 

ചക്രവർത്തി.

ശെരിയാണ് 

എത്ര പടനയിച്ചതാവും 

ഓരോ പ്രണയവും.