വിരിയാത്ത പീലികൾ

 ഏറെ നാളുകൾക്കിപ്പുറം 

പഴയൊരാ 

നോട്ടുബുക്കു തുറന്നു 

ഞാനിന്നലെ. 

പോര പോരെന്നു 

കൂർപ്പിച്ചെഴുതിയ 

നിന്റെ പേരുണ്ടവസാന 

പേജതിൽ .

ഒത്ത നടുവിലെ പേജിൽ 

ചിരിക്കുന്നു 

വിരിയുവാൻ പണ്ട് 

വച്ചൊരു പീലികൾ. 

ഇത്രകാലവും ഒറ്റക്കിരിന്നിട്ടു 

മൊന്ന്  വിരിയുവാൻ 

തോന്നാത്തതെന്തെടോ? 

കണ്ണിറുക്കി പറയുന്നു 

പീലിയും. 

വിരിയുവാൻ വച്ച കാലത്തു 

നിന്റെയാ 

കണ്ണിലാകാശമുണ്ടായിരുന്നെടോ.

കണ്ണുനീർ മഴ പെയ്തത് 

സത്യമാണെന്നു പറയുന്നു 

താളുകളൊക്കവേ .